PSYCHOTERAPIA INTEGRATYWNA

Psychoterapia integratywna – jak wskazuje jej nazwa – integruje narzędzia i koncepcje teoretyczne głównych nurtów terapeutycznych: psychodynamicznego, poznawczo-behawioralnego, humanistycznego, czasem jeszcze innych. Ta integracja stanowi spójną i uzasadnioną teoretycznie całość i nie polega bynajmniej na wyborach dowolnych i przypadkowych. Zwykle warsztat psychoterapeuty opiera się na jednych głównym nurcie (u mnie to nurt poznawczo – behawioralny), który jest obudowywany koncepcjami z innych podejść. Podejście integratywne do psychoterapii opiera się na założeniu, że wszystkie nurty teoretyczne mówią w gruncie rzeczy o tych samych zjawiskach. Mimo często bardzo dużych różnic w ich konceptualizacji i nazewnictwie istnieje między różnymi podejściami wiele podobieństw i części wspólnych. Dlatego umiejętna integracja różnych nurtów daje wszechstronne i bardzo skuteczne narzędzie pracy. W praktyce oznacza to, że terapeuta integratywny ma swobodę w korzystaniu z narzędzi, które będą najskuteczniejsze w leczeniu konkretnego pacjenta bez konieczności trzymania się ściśle teorii i techniki tylko jednego nurtu.